Leokadia Ohrymienko
Ur. 6 marca 1922 roku we wsi Ponikiew koło Pułtuska (woj. warszawskie). Jej rodzicami byli Stanisław Mikułan i Stanisława z domu Gałczyńska Mikułan. Miała czworo rodzeństwa: braci Piotra, Jana, Józefa, Kazimierza i siostrę Janinę. Rok po urodzeniu Leokadii rodzina przeprowadziła się na wschodnie obszary II RP. Ojciec został skierowany do utworzenia leśniczówki "Kordon", koło wsi Wyhołowicze, w gminie Krzywicze w województwie wileńskim. W 1934 roku, ojciec przeszedł na emeryturę (lub zrezygnował z pracy), zakupił ziemię w miasteczku Kurzeniec (gm. Kurzeniec, pow. wilejski, woj. wileńskie) i tu osiedlili się całą rodziną. Leokadia Ohrymienko ukończyła siedem klas szkoły powszechnej. W czasie okupacji sowieckiej wyszła za mąż za Władysława Ajbintera, który na skutek donosu został rozstrzelany przez Niemców. Powtórnie wyszła za mąż za Ukraińca. Rodzina Leokadii Ohrymienko wyjechała z Białorusi 15 lipca 1945. Ona wraz z mężem miała do nich dołączyć po sprzedaniu rodzinnego majątku. Jednak pozostali na Białorusi. Tua ukończyła kursy dla pielęgniarek i została w Naroczy główną pielęgniarką w sanatorium. Pracowała tam przez czterdzieści lat do 1991 roku.